Samyeli Gülü
Hınıs benim mekanım
Özlemi çekilir hasretçesine
Erzurumluysan aşık ederim
Lodosuyla bakarım gecesine
Gözümde canlanır yeşil doğası
Samyeli rüzgarıyla eser yaylası
Aşkı erenlerin tek meydanı
Halil viran olur hınısın cihanı
Yandı bu yüreğim yandı
Gençlik benzer uçan kuşa
Gönül aşkına boyandı
Geçer İhtiyarlık tacı başa
Elimde kalem silip karaladım
Diz çöküp bir köşedi ağladım
Kurudu göz yaşım dökemez oldum
Erzurumlu olmak kolay değildir yoruldum
Gönülü feryad yanar
Gülü sevdim can aşkıyla gülerdim
Gül bahçesinde gülüm açar
Hınısın bahçelirini seyrederim
*-.Halil İbrahim ÖZOĞUL.-*